بررسی ابهامات و نوع‌شناسی دوسوتوانی سازمانی در سازمان های تکنولوژی محور

یکی از ایده‌های اساسی علم سازمانی این است که سازمان باید بتواند از قابلیت‌های موجود خود استفاده کرده و همزمان علاوه بر اینکه وظایف گذشته خود را به‌طور دقیق انجام دهد، توانایی‌های جدید و اساسی را بیابد. در تحقیق‌های اولیه‌ای که به این مبحث پرداخته‌شده، رابطه‌ی میان دو فعالیت اکتشاف و بهره‌برداری غیرقابل‌قبول بود، اما در تحقیق‌های اخیر، به سازمان‌های دوسوتوان اشاره‌شده که می‌توانند توانایی‌های موجود خود را دریابند و درعین‌حال به جستجوی فرصت‌های جدید بپردازند. محققان به‌طور فزاینده‌ای از مفهوم دوسوتوانی سازمانی، به‌عنوان مفهومی جدید در توسعه‌سازمانی، در توصیف سازمان‌هایی که در بهره‌برداری و اکتشاف توانمند هستند استفاده می‌کنند. دوسوتوانی برای کسب مزیت رقابتی پایدار، عملکرد و بقاء سازمانی موردبحث است و به‌وسیله تلاش سازمان‌های تکنولوژی محور در بهره‌برداری و اکتشاف از فرصت‌های موجود به دست می‌آید. همزمان با بیان دوسوتوانی سازمانی در ادبیات مدیریت، ابهامات بسیاری در این زمینه به وجود آمده است. ما در این مقاله تلاش کرده‌ایم تا برخی از این ابهامات را روشن کنیم. ما در این مقاله از روش کتابخانه‌ای و توصیفی برای تبیین موضوعات بهره برده‌ایم. در این مقاله نوع شناسی از دوسوتوانی سازمانی بر اساس ابعاد ساختاری و زمانی سازمان‌های تکنولوژی محور بررسی‌شده است. این نوع شناسی و کاربرد آن در تحقیقات، به مفهوم‌سازی‌های مختلف از دوسوتوانی در درک بیشتر یک ساختار چندوجهی کمک می‌کند. در این مقاله پس از تعریف دوسوتوانی سازمانی و ارائه ابهامات موجود، نوع شناسی چندوجهی شامل دوستوانی متوازن، گردشی، تفکیکی و متقابل مورد بحث و بررسی قرارگرفته است. درنهایت موضوعات تحقیقاتی درزمینه دوسوتوانی سازمانی برای محققان آینده ارائه‌شده است.